BİR TASARRUF HİKÂYESİ
Abdulvahap Kaygusuz
12 Eylül darbesi bitmiş, hemşerimiz merhum Turgut Özal başbakan olmuştu. IMF ye borçlar çoğalmış, tabir caizse nefes alamaz duruma gelmiştik.
1990 lı yılların başından itibaren ciddi bir ekonomik sıkıntı başlamıştı. Kemerler sıkılmış, dolar mark uçmuş gecelik faizler 3 lü rakamları geçmişti. Aradan geçen süre içinde İNMF borçları artmış kemerler sıkılmaya başlanmıştı.
Dönemin başbakanında 2001 yılında yazar kasa fırlatılmış Dolar, Mark fiyatları düşmüş faizlerin IMF’nin baskısı hem ülkeyi hem milleti kasıp kavurmaya başlamıştı.
Bütün bunların yanında her ayın 1’inde tasarruf genelgesi yayınlanıyor, vergi iadesi için fişler toplanıyordu.
Her ayın 15 inde irticai personel sayısı isteniyordu. Bu arada ben de istenirken ben mensup olduğum kurumda memuriyette devam ediyordum.
Vilayeti ten bir yazı geldi. Tasarrufla ilgili olarak Kaymakamlık Makamı da atlanarak doğrudan kuruma yazılmış tasarrufla ilgili bir yazı geldi.
Acil cevap bekleniyor. Postane yakın. Hemen yazıyı yazdım. Cevabı göndereceğim. Kurumda zarf yok. Gelen zarfı ters çevirdim. Yani içini dışa çevirdim. Kenarlarını yapıştırdım. Yeni bir zarf elde ederek adresi yazıp yazdığım yazıyı da zarfa koyup vilayete yolladım.
Zarf vilayette açılmış. Çift taraflı kullanıldığı görülünce dikkat çekmiş ve zarfla birlikte makama sunulmuş.
Mevzu Valinin dikkatini çekmiş. Kaymakamı aramış ve tasarrufa gösterdiğim hassasiyet dolayısıyla tak ile taltif edilmem istenmiş. Öyle de oldu. Kısa bir süre sonra ilçe kaymakamımız tarafından, başarılı çalışmam ve tasarrufa riayet etmem nedeniyle tak ile taltif edildim.
Bu işi yaparken yokluktan yapmıştım. Amacım tasarruf da değildi. Bunu da söyleyemedim tabi.
Ama günün önemine binaen ve ülkemizin bu günkü duruma bakınca paylaşmak istedim.
Hakikaten tasarruf önemli. 1 kâğıt da olsa, bir lokma ekmek de olsa, bir bardak su da olsa. İsraf haram tasarruf önemlidir.
