Evvela Allah’ın selâmı, rahmet ve bereketi sizin ve sizinle birlikte bulunan diğer kardeşlerimiz üzerine olsun.
Sevgili okur.
Korku insanı güvenden ve sevgiden mahrum bırakır. Bir Çoğumuz öyle yetiştik. Veya yetiştirildik, öyle terbiye edildik, öyle büyüdük, büyütüldük, öyle yönetildik de ondandır ki korku en yakın arkadaş olmuştur bize.
Hayatımızı, hayatlarımızı sevgi üzerine değil, korku üzerine inşa ettik. Korkularımızın boyutu ve niteliği her ne kadar değişse de o hep bizimle değilmidir. Yani;
"Korku bizim dostumuz ve yoldaşımız; biz onunla büyüdük. Her şeyden daha yakın bize." (maalesef.)
Sevgili okur.
Evet üzerimizde karabulutlar var. İmtihan ediliyoruz. Ve Görüyorum da beşeriyet öldürme ihtimali %3 olan bir virüsten korkmaktadır da her an ölme ihtimalinin %100 olduğunu da unutmaktır. Bu telaş neyin nesi? Kimin projesi? Oluşturulan bu korku imparatorluğunun tesiri altında kalmış ağabeylerim hanım bacılarım. Şimdi size ne diyeyim diye düşünürken Halil cibran'ın şu mısraları dile geldi.
"... Ey kavmim... Sen ki peygamberlerini bile dinlemedin beni hiç dinlemezsin. Korkarsın kendinden olmayan herkesten. Ve sen kendinden bile korkarsın. Hazreti İbrahim olsan, sana gönderilen kurbanı sen pazarda satarsın. Hazreti İsa'yı gözünün önünde çarmıha gerseler, sen başka şeylere ağlarsın. Gündüzleri Maria Magdalena'yı 'fahişe' diye taşlar, geceleri koynuna girmeye çabalarsın. Zebur'u, Tevrat'ı, İncil'i, Kuran'ı bilirsin. Hazreti Davud için üzülür ama Golyat'ı tutarsın... "
Sevgili okur. Biz yazarlar gözyaşlarımızı hep gecelere emanet ettik. Ve Yakup a.s’dan öğrendik en güzel sabrı." inne eşku bessi hüzni ilallah." dedik" Hüznümüzü ve tasamızı ancak Allah'a şikayet ederiz dedik. Ve bekledik...
Bitmedi imtihanımız. Bitmeyecek... Karabulutlar gidecek, bahar gelecek. Darlıkların ardını bolluklar izleyecek.
Tek bir gerçek var, o da imtihan olduğumuz gerçeğidir.
O, kuyudaki Yusuf’u Mısır’a sultan edendir.. Hiç kimse kuyudaki Yusuf’tan daha “çaresiz” değildir.. Öylesine güzel bekleyişler varken umutlar yitirilebilir mi hiç?
Sabırla denenirken de. Umutma da şükürden de denemeyi beklendiğini. Ve de "Teslimiyetini."
Sevgili okur. Teslim olan insan haykırın da şer'inde Allah'tan geldiğine iman eder ve teslim olur. Sevgili kardeşim teslim ol ki gömleği önden yırtılan dünyaya, arkadan yırtılan gömlekleri gösterebilelim. Teslim ol ki utancını kaybeden dünyaya, hatasını yitiren insanlara, en güzel dersi verebilelim. Ve de teslim ol ki yıllardır bitmeyen şu korku imparatorluğuna bir çare bulalım. Vesselam.
Fi Emanillah.
"Ey hicranıyla yanıp tutuşan kalemim, sen ki kelam eder ateşi serinletir., gönül yapar sevenleri birleştirirsin.(بيزنيلله)"
