Anneme

Ey saçlarının akında kaybolduğum büyük yıldızım,
Baharın bağrında açan rengârenk kır çiçeğim,
Kalbimde sevgisini büyüttüğüm koca çınarım,
Seni seviyorum annem,
Seni kaybetmek korkusunu kabul etmeyen yüreğimle,
Bu acıyı kaldırmayı kavrayamayan zihnimle,
Dağılmış saçlarını toplarken boğazımda düğümlendi kederim,
Yıpranmış ellerini tutarken taşıdığın yüklere ortak oldu ruhum,
Bedenini saran ağrıdan inlerken duyduğun her acıya ortak oldu kalbim,
Çilesi, acısı, kederi boyundan uzun olan annem,
Daima iyiliği çağıran gönlünde hayat buldum niceleri,
Senin baktığın yerlere çevirdim başımı,
Her dem iyi düşünerek ve iyilik yaparak bulmuştun kaybettiğinde yolunu,
Kaderin yüreğine bıraktığı közün ateşiyle kimseyi yakmadın,
Kimseyi koymadın yıllar yılı o ateşin içine,
Sen için için yanmayı seçtin gül annem,
G/özündeki yaşları sessizce akıttın,
Yüreğinde evlat acısıyla yaşamayı öğrendin,
Cehaletin ayyuka çıktığı bir toplumda yaşarken,
Biricik olan erkek evladını toprağa sermenin acısıyla incittiler seni anam,
Sen yine de bütün benliğinle insan kalmaya zorladın kendini,
Asaletine, kudretine hayran kaldığım kadın,
Ey dizelerime dizdiğim en kıymetli incim,
Yürekte en derin sızım,
Öğretmediler sana, bana ve bizden gibilere açıktan açığa sevmeyi,
Seni seviyorum demeyi,
Bu yüzden ya kalbimizde yankılanır bu sesler ya da kalemimizin ucunda,
Ta ki kaybetme korkusuyla yüzleşmeden varmaz dile,
Rabbim ömrünü sağlıklı ve uzun eylesin beyaz güneşim,
Gölgen çölüme yağmur gibi düşsün,
Seninle yaş alayım seninle gülüp seninle ağlayayım,
Seni yeniden bize bağışlayan Rabbime her dem şükran duyayım,
İyi ki benim annemsin, iyi ki varsın güzel annem...