Anlat Ey Kudüs!
Nesibe Aldemir
Zulmün kara günlerinde yanar yüreğimiz pare pare,
Boykotlar, eylemler, kelimeler ne çare?
İnsanlığın ortasında yanar durur Gazze!
Beyaz kefenine sarılmış şehitler gülümser gölgeliğe,
İmanın parlayan yıldızdır Filistinli çocuk,
Bu kanayan yara senin mi yoksa benim midir söyle Ey Kudüs!
Göğe uzanan zeytin ağaçlarına sinen hüznünü,
Haykır dünyaya Ey Gazze!
Karanlığını kana boyayan bombaları anlat,
Gecelerini anlat, çocukların bağrını delen çığlıkların şahididir onlar,
Nazlı uykusundan ölümle kaldırılan bebeleri anlat,
Bu feryada sessiz kalan sözde sanatçıları, entelektüelleri,
Ey kutlu şehir Kudüs,
Asaleti anlat tüm dünyaya,
Özünde ve sözünde kalmışlığın temizliğini,
Göğsündeki imanı cam misali kâinata yansıtanı,
İmanın diriliğini, inancın yüceliğini,
Anlat, evladının cansız bedenini taşıyan ana babaları,
Ey şehitler diyarı Gazze,
Etrafa yayılan misk kokundan gönder bize,
Kokusunu yitirdi tüm güllerimiz,
Toprağına mazlum kanı damlayan dünyamız verimsizleşti,
Kalmadı mecalimiz, kalmadı yüzümüz,
Ey zalimlerin bakışından korktuğu Mescid-i Aksa,
Dünyaya sığmayan kalbimi kalbine yasladım,
Tutsak yüreğim duada,
Galebe çaldın acımı, kederimi…
Bir diriliş muştusudur şimdi yeri göğü saran,
Sen annesin Ey Kudüs acıyı bağrında usulca s/aklayan,
Sar bizi de acizliğimizle kollarına, tamamlanacak Nur’a sürgün umutlarımızla…Anlatsan da anlar mı yüreği mühürlenmişler,
