Etme-bulma dünyası dese de lisan
Bazen de etmeden de bulur insan!
O yüzden Müslüman olana
Dünya hayatının adı
İ m t i h a n !
Vazgeçtim ama unutmadım.
Bazı vazgeçişler tercihtir, benimki mecburiyet.
Bazı vazgeçişler tepkidir, benimki tamamen umutsuzluk.
Sevdiğiniz insanı kırarsanız, bir zaman sonra onu bulamazsınız.
O her şeyini bildiğiniz bir yabancı haline gelir.
Çünkü kırgınlık insanı değişmek zorunda bırakır.
Nerden bilebiliriz ki, belki de bizden habersiz;
Bir duâ kurtaracak ahvalimizi.
Başka bir nimettir çay..
Bardağı dolduracak kadar cömert,
İçimizi ısıtacak kadar samimi,
Muhabbeti ziyadeleştirecek kadar da değerli..!!!
Yedi rüyadan yâr diye uyananları karlı dağlar ile
Korkutamazlar ;
Hasret kadar üşüten kışı görmedi mevsimler.
Hiç kimseyi yargılamayın.
İnsanların içindeki yangınları, savaşları, acıları, ölümleri bilemezsiniz.
Anlamaya çalışın, yardım edin, dinleyin ama asla yargılamayın..
O insanın geçtiği yolları bilmeden onun yolunu kınamayın.
Ya yardımcı olun yada uzak olun.
İnsan olmak bunları gerektirir.
Toz olan hayatları bir de duman etmeyin..
Madem iyilik yapabiliyorsun,
bir değil iki tane yap...
Birini yine denize at,
balıklar mahrum kalmasın.
Diğerini içinde tut...
Tut ki için iyilikle dolsun.
Hem O öyle bir Hâlık ki,
denizdekini de bilir,
içindekini de
Öyle işte
Ey hayat!
Ey beklentiler yumağı,
Kavuşmaların ağır aksak,
Ayrılıkların ne de ağır...
Çalmayan körelmiş kapıdan kesmişsindir umudu,
Radyodaki hüzünlü nağme derdini bilir nedense her seferinde..
Boşaltılmamaya çoktan alışmış küllük,
Birde akılda ya o yada onlar...
Gün geçtikçe daha uzaklaşırlar sanki .
Kasvetin avlusuna, senin yetim yüreğini bırakıp bir bir...
