Ne zaman zemheri ayazın da,
Bacası tütmeyen bir ev görsem,
Anlarım ki !!..ya evde kimse yoktur,
Ya da , evdekilerin kimsesi yoktur..
Unutmayın ölüm var.
Ve bir anlık. Unutmayın.!
Her an ensenizdeymiş gibi yaşayın.
Sevdiklerinizin kıymetini bilin.
Ne kırın, ne de kırılın.
Toprak aldı mı, geri vermez.!
Kendi gücü ayakta tutar insanı,
İnsanların merhametine güvenmeyin...
Sarsa da acılar her yanımı,
Bir Âyet sarar yaralarımı;
[ Lâ tahzen innallâhe meanâ ]
Sabret derim kendime. Sabret.!
RABBİN var senin…
Yazdıklarımı yaşadıklarım sanıyorlar.
Oysa ben bazen,
Yaşamak istediklerimi de yazıyorum.
Geç kaldıklarım var,
Gelemeyecekler var.
Gelseler bile beni bulamayacaklar var
Öyle işte. Süzülüp gidiyorum işte..!
Bela olmadan, yoluna çıkmadan
Hesap filan sormadan
İncitmeden acıtmadan...
Evvelâ güzelce niyet etmeli insan.
Zirâ nasipler,
Niyetten hâsıl olur...
Nerde yaşarsan yaşa ama temiz yaşa.
Öldüğünde insanların ayıp olmasın diye değil,
yüreğiyle "iyi bilirdik" dedikleri insanlardan ol.
Bunun için, dilini, elini ve yüreğini temiz tut yeter..!
Sabredeceğim...
Sabrın bana sabrı tükeninceye kadar.
Sabredeceğim...
Rabbim işlerime hükmedinceye kadar.
Sabrettiğim bu acının tadı sabırdan acı.
Sabredeceğim...
Sabır da sabır neymiş öğreninceye kadar...
Sığmadı kağıtlara sözcükler ,
Yetmedi kalem yazmaya
Ve yetmedi nefesim yazdığımı okumaya
Kitabın sonu şöyle noktalandı;
Bırak herkes kendini, haklı sansın !!..
Hayat günlük defter yaprağı,
Hazan gelir dökülür.
Gelirken ne getirilir ki,
Giderken ne götürülür…
Elmaya kırmızı renk yakışıyor,
Sonra yeryüzüne yağmur,
Gökyüzüne mavi..
Ve en çok da insana "merhamet " yakışıyor ...
Uzun uzun baktım semaya
Ve dedim ki;
"Yarabbi beni nefsime yenik düşürme.
Allahümme Amin Ecmain...
