Biri sana değer veriyorsa,
Karşılığını beklemiyorsa,
Sana hiçbir kötülüğü kondurmuyorsa,
Hiç kimseye lafını ettirmiyorsa,
Bu senin mükemmel biri
Olduğun anlamına gelmez.
Bu sana değer veren yüreğin asâletidir.
Bize de yazık,
Sözlerimizden anlamayanlardan,
Sustuklarımızı anlamalarını bekliyoruz...
Kimileri;
Hayatı sevgilisi terk ettiğinde anlar.
Kimileri;
En sevdiği oyuncağı kaybolduğunda.
Kimileriyse, kanserli bir anneyle son bakışmada anlar her şeyi,
Ve ölmüş bir babayı uğurlamadan önce,
Öperek elini...
Hayatı anlamak ya da anladığını sanmak;
"Kayıplarla " sarılı!
Ve bence âzizim ;
Hayata birilerini "kaybetmeden" sarılmalı. .
Kokuşmuş zihniyetlerin,
Yalan gülümsemelerin içinde yer almaktansa;
Uzaktan onlara seyirci kalıp, insanlığımı korumayı öğrendim!..
Varlığımı hakedenleri hayatıma dahil etmeyi,
Haketmeyenlere HOŞÇAKAL demeyi;
Ve Bu uzun yolda BAŞIM DİK yürümeyi öğrendimm....
Bize yanlış öğretmişler,
Zaman ilaç değildir...
Zaman soğuktur,
Çayı bardakta soğutur..
İnsanı yürekte..
Ne zaman YaGMuR yağsa,
Bir kaç YaGMuR tanesi,
Ve bir bardak çay,
Gelir konar penceremin pervazına,
Düşünürüm !!..
Hey !!.. sabreden derviş !!..
Banada sabretmeyi, öğretesene...
Kararlıdır Kasım..
Eylül, Ekim gibi nazlanmaz öyle.
Hoşça kal der, ben yokum der.
Giderken kapıyı çarpar da gider..
Soğuktur Kasım!
Sıkı giyinseydin der,
Şemsiyeni yanında taşısaydın der,
Güneşime aldanmasaydın der.
Vedadır Kasım.
Bir yarını alır da gider ..
Ben; Rabbime gönül bağladığımdan beridir Onunlayım...
O; İsterse güldürür, İsterse ağlatır, İsterse imtihan eder,
İsterse yanına çağırır, Ve sonrasında biter...
Dünyalık ne varsa biter... Vuslat da biter hicran da biter....
Ya Rabbi!
Nimet verince şımaran,
Lütfedince azan,
İhsan edince, yoldan çıkan,
Musibetten kurtarınca, asi olan,
Şifa verince, Seni unutan,
Aklını İslam Şeriatı'ndan daha yüce tutan ve
Gücünün zirvesinde helak olan kullara benzemekten
Bizi muhafaza buyur. Bize merhamet eyle Allah’ım!
AMİN ECMAİN
