Bulaşık yıkarken duâ et.
Yıkanacak tabaklar olduğuna şükret.
Çünkü bu, yiyecek bir şeyler olduğunu,
Birilerini doyurduğunu, birileriyle ilgilendiğini,
Yemek yapıp sofra kurduğunu gösterir.
O anda yıkayacak tek bir tabağı olmayan,
Sofra kuracağı hiç kimsesi olmayan
Milyonlarca insanı düşün!…
Ben bir boşluktayım dedim:
Gel dolduralım dediler....
Ama tarîkat beni ürkütür dedim;
Allah demekten korkulur mu....? Be yahu dediler...
Peki diyerek aşk ocağında can oldum;
Sen değil biz seni murad ettik dediler...
Bana bir keramet gösterin dedim;
Dön de eski haline bir bak dediler....
Ben ne zaman kemale ererim dedim;
Ben demeyi bırakınca dediler...
Dilde söz kalmaz bazen..!!
Aşınır zamanla bütün anlamlar..!!
Ne sığındığın bir cümle kalır,
Ne beklediğin bir söz...!!
Şarkı biter,
Şiir susar..!!
Böyle başlar insanın kendisiyle ayrılığı...!
Böyle yapmak vardı âzizim ;
Şimdilerde yüreğimin kuytusuna çekilip,
Dünyanın tatlı telaşlarını unutmak
Ve zihinlerde unutulmak istiyorum
Zaman ilerlesede; hakikat hep aynıydı.
Çünkü insan;
İnna lillah'tan başlayıp,
İnna ileyhi Raciun'a giden bir yolcuydu
Allah'ım eğer bir gün ümidimi kesersem ,
Bana Senin yazdığın kaderin
Hayallerimizden daha iyi
Olduğunu hatırlat...
Yaşamak dedikleri bu işte,
Ne yaparsan yap…
Önünde kader, arkanda keder.
İkisinin toplamı bir hayat eder...
Tam böyle bir şey; hesapsız, gölgesiz, bedelsiz, kimsesiz..
Bir şiir yazmak, bir bardak çay içmek..
Sokaklarda gezmek; yağmurda ıslanmak..
Ya Rabbi..
Gönlü kırıklara sen merhem ol..
kimin ne sıkıntısı varsa ferahlık ver.
Ne derdi hastalığı varsa şifa ver...
AMİN İNŞALLAH...
