Çay için şiiri bile bırakır demişler ,
Yok yahu !
Şiir defterse çay kalem.
Asıl çaydan vazgeçersem şiir biter...
Bir de İLAHİ var....
Yine hepsi birbirine dolandı.
Bu düğümü ben bile çözemiyorum.
Şiir dediğin derin mevzu AZİZİM
Kokusunu , hamurunu tam edecen.
Yaşıyorum işte;
Biraz dem biraz elem biraz eğlen ...
Yaşıyorum işte;
Şiir mey ,
Çay İLAHİ mezem.
Yaşıyorum işte;
Çakır keyif...
Yaşıyorum işte;
Bir sevda ile....
İnsan İnsana;
Dua eder,
Şiir yazar,
Çay demler,
Kalp kırmakta neyin nesi!
Yaşım ilerledikçe,
Daha çok sever oldum çayı...
Sanırım yalnızlığı sevmiyorum artık...
Çayın deminde buluşmalar,
Sıcacık bir yudumla kaynaşmalar,
Şeker tadında konuşmalar,
Kaşık seslerine karışan kahkalar,
Keyiflendiriyor beni...
Anladım ki çaysız olmaz.
Ama dost olmasa, çay da olmaz...
Olur olur da,
Böyle güzel tadı olmaz...
Derler ki;
Çay'sız gün,
Yâr'sız ömür geçmez imiş
Çay muhabbettir
Bir çay ver âzizim;
Duâ'mızda yaşayan insanların Duâ'sında olmadığımız için.
Bir çay ver âzizim;
Hüznün, tebessümü geçtiği için.
Bir çay ver âzizim;
Allah’ tan başka kimsemiz olmadığı için.
Bir çay daha ver âzizim;
Kalışları, bitişleri, bekleyişleri, gidişleri ahirete saklayanlar için...
Çayın iyisi Odun Ateşinde,
İnsanın İyisi Gönül Ateşinde Demlenir.
ÇAY diyorum;
Şiir yazdırır, şarkı söyletir ve aşık eder ...
İnsan ise bazı şeyleri hep boş zamanlarda özlermiş.
Çünkü,
Bazı şeyler boş zamanlarda hatırlanırmış, diye bir söz okumuştum.!!
Fakat,
Ben ÇAYI ve SENİ kalabalıklarda özlüyorum...
Öyle birden geliyorsunki aklıma ...
Etrafımda insanların olduğunu unutuyor,
Sonra kramp giriyor kalbime S U S U Y O R U M
Alnımızdan secde izini
Dilimizde duâları
Kalbimizde Allah a olan sevgi ve bağlılığı
Elimizde çayı
Önümüzde kitapları eksik etmesin
Yüce RABBİM İNŞALLAH
AMİNN İNŞALLAH
