Ne mevsimin, ne baharın adıydı. Sıcak samimi olmanın, serin, gri hali gibi ve mevsimlerin en ziyade baharın en görkemi. Bir burukluk olarak kalan en yalın zamanların nadide mevsimi. Hani bir kaçış gibi olur ya; insan sıyrılıp, soyutlanıp ve vuslata kavuşmak gibi işte öyleydi tüm zamanların en eskimeyen taze kalan yanların. Ne çok yakan ne de çok soğutan hani böyle hep serin kalan dostane yanların vardır içimizi ısıtan. Baharı bekleyen canlı cansız varlıklara ilaç hallerin gibi.
Bahar deyince herkesin aklına ilk gelen sensin ya işte öyle şefkat dolu, merhamet dolu haller gibi. Ne yoran ne de usandıran hep canlı, diri ve taze haller gibi. Zamanların en durağan hali, mevsimlerin şairane hali gibi. Hüzün kaplayan yüreği huzura açan kapı gibi. Ardına kadar açılan sonsuz mutluluk gibi, hiç bitmesini istemeyen an ve anlar gibi.
