Meşhur bir söz vardır:"Nereye gideceği belli olmayan gemiye hiçbir rüzgar yardım edemez."
İnsanın bir hedefi öncelikle.
Hedefine sağlam ve düzgün gidebilmesi içinde durduğu yeri net olmalıdır.
Çünkü insanın durduğu yer bakış açısını belirler.
Doğru yerde duruyorsanız doğru bakar ve doğru görürsünüz.
Doğru bakış açısı doğru hedefi gösterir.
Bu temel ilkeden hareketle yaşadığımız toplumun nereye gittiğini görebiliriz.
Bizi ayakta tutan değerlerimize ne kadar değer verirsek yaşadığımız hayat da o kadar değerli olur.
Yürüdüğümüz yol arkadaşlarımızı sağlam seçersek endişesiz bir şekilde yolculuk yaparız
Yola düştüğümüz kişilerin yolda düşmeyecek karaktere sahip olması hedefe gitmemizi kolaylaştıracaktır.
Yola çıkanların birbirine bağlılığı, azmi, kararlılığı ve biz mantığıyla hareket etmeleri yoldan çıkmamalarının teminatı olacaktır.
Peki, bizlerde böyle bir yeknesaklık var mı?
Toplumsal hedefimizi şahsi hedefimizin önüne koyabiliyor muyuz?
Yoksa 'altta kalanın canı çıksın' bencilliğinin esirimi olmuşuz?
Sahici bir bakışla gördüğümüz manzara genel anlamda şöyle mi?
Merhamet damarlarının kurumaya yüz tuttuğu bir zaman diliminde miyiz?
Çölleşmeye doğru evirilen beyinler çoğalırken ferdi menfaatler , umumi faydalara galebe mi çalıyor.?
Önce kardeşim, önce komşum, önce ben değil başkaları diyenlerin sayısı her geçen gün eksiliyor mu?
Nicelik olarak çoğalırken, nitelik olarak azalıyor muyuz?
Yanlışları hep başkası yapıyor da biz tertemiz miyiz?
Bu soruları çoğaltmak mümkün. Önemli olan bu sorulara gönlümüzü rahatlatacak cevaplar verebiliyor muyuz?
Sürekli başkalarına bakarak kendi hatalarımızı ortadan kaldıramayız.
Başkalarını suçlarken bizde başkalarına göre bir başkası olduğumuzu unutmayalım.
Çıktığımız bu hayat yolculuğu süratle sona doğru yaklaşırken neler biriktirdiğimize dikkat etmek zorundayız.
Tekrarı olmayan ve sonunda hesap verebileceğimiz, bedelini ödeyebileceğimiz bir yolculuk yapmak hedefimiz olmalıdır.
Ancak böyle bir yolculuğun sonunda mutluluğa vasıl olabiliriz.
Hep dışımıza ve uzaklara bakıyoruz. Birde yakınımıza, çevremize ve dahi içimize bakabilsek, yanlışlığın bizde başladığını göreceğiz.
Lakin şu anki duruşumuzla, kendi halimizi idrakten aciz durumdayız. Rabbim uyanmayı ve uyarmayı nasip etsin. Fi emanillah.
Engel tanımadan hedefe gitmek
Bu canı, Verenin yolunda tutmak
Benlik buzlarını denize atmak
Vuslat için yola çıkmaktır sefer
