Ülkemiz sosyal medyayı aktif kullanmada dünyada başı çeken 10 (on) ülkeden biridir.
Bizler toplum olarak sosyal medya uygulamaları ile kalkıp, sosyal medya uygulamaları ile oturuyoruz.
İlke etapta sıradan gibi görünse de; insanlar dünyaya açılıyor denilse de; bu umursamaz tavırlar ile kişiler sosyal medyanın zararlarını görememektedir.
Evet, zararlarını…
Biz toplum olarak sosyal medyanın kötü taraflarını tercih ettiğimiz için, iyi yönlerinden faydalanamıyoruz.
Gün boyu, gece ve gündüz o site senin, bu site benim gezinip duruyoruz.
Ya da sitelerde oyun tiryakisi olmuşuz.
Yaşadığımız her anı sosyal medya platformlarına taşıyoruz.
İnsanlar utanmasalar lavabolara gittiğini bile sosyal medyada paylaşacak neredeyse.
İnsanlığı, ibadetleri, kutlamaları, başsağlıklarını hemen hemen her şeyi sosyal medyadan gerçekleştiriyoruz.
Toplum olarak gün geçtikçe yozlaşıyoruz.
Sosyal medya platformlarına ayırdığımız zamanın beşte birini okula, derslere, işimize gücümüze, toplum için ne yararlı olur diye kafa yorabilsek dünyada kimse tutamaz bizleri.
Ancak, nerede o günler.
Sabah uykudan gözünü açan birçok kişi eline telefonunu alıp ilk işlerden biri paylaşımımı kim gördü, beğenmiş mi, mail cevabı gelmiş mi diyen kaç kişi var aramızda?
Gecenin herhangi bir saatinde uyanıp merakla sosyal paylaşım sitelerine baktığımızda nerede ise arkadaş listesinin yarısı ayakta.
İş güç olsa veya ders çalışma var deseler kaç kişi o saatte uyanır, acaba?
Ama iş sosyal medyaya gelince herkes uyanık ve ayakta, maalesef.
Sonra da biz neden ilerlemiyoruz diye ağlıyoruz.
Klavye delikanlılığı, gündelik yaşamımızdan hemen hemen her görüntü, yerli ve yersiz yorumlara, ibadetlerimiz, düğün vs. paylaşımlarına devam ettikçe, biz böyle olduğumuz ve böyle olmaya devam ettiğimiz sürece sosyal medyanın esaretinden kurtulamadığımız vakit dibe vurmaya devam ederiz.
Hiç dersini paylaşan birisini sosyal medyada gördünüz mü?
Yüce Allah sonumuzu hayırlı kılsın.
Selam ve dua ile…
