Bir mum nasıl ki ateş olmadan ışık veremeyeceği gibi, bir insanın da maneviyat olmadan kendisine ve çevresine ışık saçabilmesi mümkün değildir.
İnsanın bakış açısı, aydınlanabilmesi, maneviyat sahibi olması doğumu itibariyle başlayan öğrenmeler ve bilinçaltı işlemler ile devam edip ardından ise bir dizi kurallar ve yaşamlar ile şekillenmektedir.
Hayatımız bugün bu işi, yarın şu işleri halledeyim; bu plan tutmazsa diğer planı devreye nasıl koyabilirim düşünceleriyle geçmektedir.
Dünya hayatı sadece çalışmak ve kazanmakmış gibi yaşamıyor muyuz? Elbette ki çalışmak ve kazanmakta lazım, hayatı devam ettirebilmemiz için. Ancak; bu işleri yaparken de maneviyatı da unutuyoruz. Karun kadar zenginlerin şuan Dünyada olmadığını unutuyoruz.
Maneviyat gözle görülmez, elle tutulmaz.. İnsanların beden dillerinde; ellerinin, kollarının hareketinde; kimi kez yürüyüşlerinde ve gözlerinde bulunabilir. Kendi söylemi, kendine has bir dili vardır. Bizleri kendine çekebildiği gibi uzaklaştırabilir de…
İlimdir, maneviyat; İyi bir insan olma sanatıdır, bir anahtardır, şefkat ve merhamettir.
Maalesef günümüzde modernleşme ve diğer etkenlerle unutulmaya yüz tutmuştur, maneviyat.
Yaşamımın her dönemi her alanında uğraş ve nimetlerle yaşanılır. Çocukluk ayrı, gençlik ayrı, yetişkinlik ve yaşlılık yılları ayrı ayrı sıkıntı ve üzüntüler içerisinde kaybolup gider.
Zorlu hayata, imtihanlara göğüs germek ve çözüm bulmak güçlü bir maneviyat ile mümkündür, öncelikle.
Yaşamı anlamlı kılacak, yorulan gönülleri huzura kavuşturacak, vicdanları onaracak maneviyattır.
Allah İnşirah Suresinde “Ey Muhammed! Senin göğsünü açıp genişletmedik mi? Belini büken yükünü üzerinden kaldırmadık mı? Senin şanını yüceltmedik mi? Elbette zorluğun yanında nice kolaylıklar vardır. Gerçekten, zorlukla beraber nice kolaylıklar vardır. Öyleyse, bir işi bitirince hemen diğerine koyul. Ve yalnız Rabbine yönel’’ demektedir.
Selam ve dua ile…
