İslam Dininin kanayan yarası, esir, her gün şehitler veren, mağdur ve mazlumlar ülkesi Filistin’in başkenti, ilk kıblemiz Mescid-i Aksa’yı yüreğinde taşıyan kutsal şehir Kudüs..
Hassasiyetle dolu, bilinç ve gayret üreten nesil kuşkusuz mahrum ve mazlum Kudüs’ e umut ve çare olacaktır.
Kudüs Müslümanların hem yarası hem imtihanıyken, Müslüman toplumları mücadele hususunda bu denli gevşek kılan nedir?
Dünya küçük sürtüşmelerden adalet yaygarası koparırken bu denli mağduriyetin olduğu ve yaşandığı Kudüs konusunda neden sessiz, diller neden suskun?
Allah Nec’m Suresinde ‘‘insan ancak çabasının sonucunu elde eder’’ demektedir.
Birazcık çaba sarf etmekten neden imtina etmiş, insanlar?
Müslüman toplumlarda düşüncesel alanlarda dinamiklik neden geri durumda?
İslamiyet’ e mensup nüfus 1.57 milyar inanı ile Dünya nüfusunun yüzde yirmi üçünü oluştururken, neden Filistin’ in, Kudüs’ ün yılmaz savunucusu sadece Türkiye’dir. Diğer Müslüman ülkeler neden bu hususta Ülkemiz ile birlik ve beraberlik içerisinde değillerdir.
Bilgi, cesaret, irade Ülkemizde iken diğer Müslüman ülkeler neden geriden geliyorlar?
Irkçı, zorbalara karşı eller ve kollar neden daima bağlı?
Kudüs işgal altında iken Müslümanlar rahatça gülebilmeyi, rahatça eğlenerek yaşayabilmeyi nasıl da dost edinebilir?
Tüm bunlara karşın mücadeleci ve duyarlı vatandaşlar nezdinde kişisel gayretler gösteriliyor mu?
Kudüs konusunda şuursal ve kültürel donanım sağlanabilmesi gayesiyle her anne ve baba çocuklarına katkı sağlamakta mıdır?
Anne ve babanın bu hususta yeterli birikimi var mı, yok ise nasıl kazanım sağlayabilir?
Toplumsal duyarlılık için her bir birey veya kuruluş karınca adımı kadar mücadele ruhuna sahip mi, ya da olması için gayret gösteriyor mu?
Tüm bu sorular içerisinde aklıma Yazar Nuri PAKDİL’in sözleri geliyor. ‘‘Bizler Kudüs’e yürümekten vazgeçmeyeceğiz. Çünkü her birimizin ayağında Kudüs gücü var’’
Tüm Müslümanların uykudan uyanıp, bilinçli, cesaretli ve birlik beraberlik içerisinde hareket edeceği günler dileğiyle…
Selam ve dua aile
