Günlük hayatımızda anlık ve uzun süreli yaşanan olaylar sabrımızı taşırabilir; ister istemez bunu ev halkına ve özelliklede sabırsızlığı çocuklarımıza yansıtırız. Çocuklarımızın yaramazlık hallerinde çoğu kez dayak yoluna gidilerek cezalar veririz. Ancak; cezaların olumlu bir sonuç doğurmadığını zararlı sonuçlar içerdiğini zaman içerisinde anlarız.
Çocuklarımıza karşı davranışlarımız çocuğun gelişimi, bakış açısı, geleceğe atacağı adımlarda önem teşkil etmektedir.
Peki! Nasıl davranacağız?
Kararlı, tutarlı ve en önemlisi de sabırlı olmak gereklidir. Süreç içerisinde olumsuz davranışlar azalabilir de veyahut artabilir de…
Sebep ve sonuç ilişkilerini düşünmemiz gereklidir. Davranışların altında yatan sebepleri öncelikli anlamamız önemlidir. Bazen de mantığımıza sığmayan sebepten ötürü, çocuklar davranışlarını sergiliyor, olabilirler. Bu durumlarda gözlem faktörünü önemsemeliyiz.
Çocuklarımız olumsuz davranışlarını ne zaman ve ne sıklıkla gerçekleştirir, çocuklarımız bu olumsuz davranışların sonucunda ne elde etmek istiyor, amacı nedir, çocuklarımız konuşmaya açık mı gibi hususların farkında olmalıyız.
Çocuklarımızı olumlu veya olumsuz davranışlarında göz ardı etmemeliyiz. Olumsuz davranışlarda hemen dayak, ceza yoluna gidilmemeli, olumlu davranışlarda ise anında takdir etmeyi unutmamalıyız.
Davranışlar çocuklar için tehlikeliyse görmezden gelinemez.
Çocuğun davranışı etrafa zarar veriyorsa görmezden gelinemez.
Çocuklara muhtelif seçenekler sunmak gerekmektedir. Kabul edilemez davranışları yerine çocuğa yapabileceği, kabul edilebilir bir veya birkaç seçeneği göstermeliyiz. Çocuğa normal zamanlarda da ne giyeceği, ne zaman banyo yapacağı, hangi oyunu oynayacağı gibi basit konularda da seçenek sunmak onun doğru seçim yapabilmesini ve doğru kararlar alabilmesini öğrenmesini sağlar.
Çocuklarımızın yanlış davranışlarının yanlış olduğunu bilmesi gereklidir. Çocuklar netice itibariyle yanlış davranışının nelere yol açacağını fark ederse sonuçlarını gördüğünde yanlış davranışlarını kendileri düzelteceklerdir. Örneğin; arkadaşlarıyla iyi geçinmeyen bir çocuk arkadaşlarının kendisiyle oyun oynamadığını fark ettiğinde davranışını düzeltecektir. Çocuklarımız ile ilgili olumlu disiplin yöntemlerinde çocuğun yaşını dikkate almalıyız, kesin ve tutarlı konuşmalıyız, davranışın nasıl yapılacağını belirtmeliyiz ve manevi ödüller sunmalıyız.
