Doğanşehir Belediye Başkanı Vahap Küçük de bu fani dünyaya veda etti, kim etmeyecek ki?
Misafirliği bu kadarmış, Rabbim rahmetiyle ağırlasın.
İsmini sık sık duymakla beraber tanışmamız nasip değilmiş.
İlk kez Vahap Küçüğü yakından tanıyan uzun süre Doğanşehir'de görev yapmış gazeteci arkadaşım Vahap Kaygusuz'dan dinlemiştim.
Adil, merhametli, çalışkan ve çok değerli bir insan olduğunu anlatmıştı.
Cevval ve güçlü görünmesi, ani ölümünün acısını bir kat daha arttırdı.
Doğanşehir yas bağladı, Vahap Küçüğün ölümü binlerce gönlü dağladı.
Hayırhah kişiliğiyle milletinin gönlüne yerleşen merhum, garibi olduğu, tanınmadığı bir şehirde toprağa verildi.
Bu garip kararı muhakkak ki ailesi verdi.
Ancak, "Rahmetli babamızın mezarı, yanımızda, yakınımızda olsun." diyerek İstanbul'a defnettilerse hiç de iyi etmediler!
Çevremden edindiğim intibaya istinaden söylüyorum, rahmetli ömrünü doğduğu topraklara adamış bir vakıf insanmış.
Böylesi şahsiyetlerin nesiller boyu aşra dek hayırla anılması, hayırlarda yarışı da teşvik edici manevi güç kaynaklarıdır.
Sağlıklarında olduğu gibi, ölümlerinin ardından efsaneleşen anılarıyla da dilden dile anlatılarak topluma nadide örnek olurlar...
İstanbul Kilyos Mezarlığında rahmetliyi kim tanır, kim bilir?
Benim kederli ailesine önerim, merhumun aziz naaşını Doğanşehir'de ziyarete uygun bir mevkiye nakletmeleridir.
Merhumun doğup büyüdüğü, hizmet etmekten ve ekip biçmekten huzur bulduğu toprağının bağrında yatması, eminim rahmetliyi rahat ettirecektir.
