Dün sizlere dünyaya örnek olarak takdim edilen toplu ulaşım aracımız trambüsümüzün can çekişen işleyişini yazmıştım...
Bugün de yine örneği görülmemiş toplu ulaşım başarılarımızdan Eskimalatya güzergâhından söz edeceğim...
Geçtiğimiz Cumartesi günü sabahleyin kontrol için hastaneye gitmem gerekiyordu...
Saat 07.45'de meydana geldim. Eskimalatya otobüs durağında merkeze gidecek otobüsü bekliyorum.
Durakta benim dışımda 7-8 kişiyiz, hep beraber otobüs bekliyoruz...
Keskin soğuk esinti bıçak gibi, adeta dokunduğu yeri sızlatıyor...
Bekleyenlerin sayısı her saniye artıyor...
Meçhul bekleyişimiz ayakta ve soğukta çileye dönüşüyor...
Güya burası merkez durak...
Eskimalatya'da yaşayanlar bu meçhul bekleyişi sineye çekip kanıksamışlar, bilmeyen biri için muamma bir durum...
Demez mi insan "sizin merkez durağınızı sevsinler..."
Durakta ne bir bilgilendirme yazısı ne hareket saatlerini gösteren çizelge... Hak getire...
Oysa bu duraktan Malatya merkeze, tam beş hatta çalışan otobüsler gidiyor..
Hasanbasri, İskele, Boran, Kemerköprü ve Dolamantepe
Böl bir saatı beşe yaklaşık 12 dakikada bir sefer yapılabilir... Hadi farklı yerlere gidildiğinden süremiz 15 dakika olsun...
Mantıklı bir planlama ile tıkır tıkır işleyen bir güzergâh oluşturulur...
Neyse geçelim akıl yürütmeyi de otobüs beklediğimiz Eskimalatya durağına dönelim...
Saat 08.05'de durağa bir otobüs yanaşıyor... Tam yirmi dakika bu kış günü sabah ayazında ayakta beklemek ne demek?
Durak öyle kalabalıklaştı ki otobüs balık istifi doldu...
Durağa o anda bir başka otobüs daha yanaştı ve ikinci otobüs de hemen hemen doldu...
Ben ikinci otobüse bindim ve Malatya'ya doğru yola çıktık...
Güzergâh boyunca her durakta yolcular bekliyor... Çünkü sabah, iş saati...
Otobüslerimiz duraklarda bekleyen yolcuları ardışık sıra ile ala ala merkeze doğru ilerliyorlar...
Birden yanımızdan boş bir otobüs bizi sollayarak bomboş koltuklarla kuş gibi uçarak yanımızdan geçiyor...
Duraklar boşaldı bekleyen yok, üçüncü otobüs elbette kuş gibi uçacak...
Aynı anda kalkış emri almış üç otobüsümüz iş başında. Hem de yarış yaparcasına...
MOTAŞ'ımız gayet ileri bir zeka ile hareket saatlerini belirliyor...,
Otobüsümüzün şoförüne hareket saatlerini kimin belirlediğini soruyorum...
Hareket saatlerine karar vericilerin gayet ileri zekalı olduklarını o şoföre de söylüyorum; ola ki iletir...
Merkezdeki Adliye önü ana duraklarımıza gelince...
En baştan söyleyeyim; duraklarımızda kelimenin tam anlamıyla tas kayıp bir durum var...
Ne otobüslerin yanaştıkları noktalar belirlenmiş, ne hareket saatlerini gösteren ışıklı panolar çalışıyor...
Ne sıra adabı ve düzeneği, ne de bir intizam, hülasa her şey karman çorman...
Merak bu ya genel müdür Cemal Erkoç durağın halini bir gece vakti gizlice gelerek ne yapabilirim diye düşündü mü?
Medeniyetin Kalbi Malatya'mızın manzarası bu işte... Başkanlarımız öyle demiyorlar mı?
Veya bir başka deyişle Anadolu’yu Anayurt Yapan Destan Şehir Malatya
Sevsinler sizin yönettiğiniz Malatya'nızı...
Bizim Malatya'mızsa içten içe kan ağlıyor...
