Cemal Erkoç'da kim dediğinizi duyar gibiyim, B.B.Başkanı Selahattin Gürkan'ın MOTAŞ'ın başına getirdiği genel müdür...
Değerli hemşehrilerim, evinde. işinde, dairesinde, çay ocağında, kıraathanesinde ve dahi internet nimeti sayesinde dünyanın her yerinde, şu an bu satırları okuyan saygıdeğer okurlar, Malatya'nın bu günlerde yaşamakta olduğu toplu ulaşım faciasını dünden bugüne ana başlıklarıyla bir bir hatırlayalım...
Sayın Genel Müdür Cemal Erkoç, baştan yanlış iliklenen trambüs düğmesinin en mağdur sorumlusudur. Halk tabiri ile “Kabak” Cemal Bey’in başında patlamıştır.
Trambüs faciasının asıl sorumlusu fizibilite ve işletim sistematiğini sağlıklı yapmadan hayata geçiren dönemin B.B. Başkanı Ahmet Çakır’dır.
24.12.2014 Tarihinde zamanın B.B.Başkanı Ahmet Çakır "Neden trambüs?" sorusunu şöyle cevaplıyordu:
"Trambüs sistemi, daha az araçla daha çok yolcu taşımak, işletme maliyetini minimuma indirmek için uygun, ayrıca çevre dostu, düşük yakıt maliyetiyle ekonomik, daha rahat, güvenli ve konforlu olması nedeniyle tercih ettik..."
Üstün özellikleriyle işte trambüsümüz:
1-Yüzde 75 yakıt tasarrufu 2-2 kat daha fazla ömürlü 3-Bakımda yüzde 40 tasarruf sağlıyor 4-Enerji ve amortisman tasarrufu ile 8 yılda maliyetini amorti ediyor 5-Sıfır emisyon 6-1/25 daha düşük Co2 salınımı 7-250 yolcu kapasiteli 8-Toplu taşıma araçları içerisinde en yüksek tırmanma gücüne sahip 9-Hafif raylı sistem dönüşümüne uygun altyapıya sahip 10-Düşük gürültü seviyesi 11-Çevreci olması, güvenli, konforlu ve engelsiz ulaşımı sağlaması.
Yapımına 2013 yılında başlanan trambüs için ne övgüler dizildi...
"Dünyanın Gözü Malatya'da" mı denilmedi...
"Türkiye’ye Örnek Proje" böbürlenmesiyle ilk olmanın havası mı atılmadı...
Nihayet 15.Mart.2015 Tarihinde seferlere başlayan trambüsün Malatya halkına kaça mal olduğuna dair herhangi bir bulguya rastlayamadık... İlgililer açıklarsa memnun oluruz... Milyarlarca lira olduğu kesin...
Dört yılda çöküş yaşayan Malatya Toplu Ulaşım Projesi Trambüs'ün müsebbipleri kimler?
AKP İl Yönetimi bir açıklama yapmalı değil mi?
Heba olan yıllar ve milyonlarca liralık kaynak...
Kimin cebinden çıktı ve kimlerin cebine girdi?
Trambüsün bugün geldiğimiz noktada ki hal-i pürmelaline gelince:
Yapım süreci üç yıl süren ve binlerce liraya mal olan duraklardaki ışıklı zaman saatleri çalışmıyor!
Duraklarda bulunan turnikeler çürümeye terk edilmiş...
Merkezi duraklarda kültür hizmeti adı altında kitaplıklar vardı, dilediğin kitabı alıp okuyunca yerine bırakıyordun...Yok olmuş!...
Trambüs yolcuları sesli ve ışıklı uyarı sistemiyle inecekleri durakları öğrenebiliyorlardı... Ses ve ışık sistemleri aylardır çalışmıyor...
Yolcu yoğunluğu olan duraklardaki turnike görevlilerinin kulübeleri bomboş... Bu nedenle trambüs şoförü yolcuları durak harici indiriyor, sonra durağa yanaşınca da kapıları kapatıp mecburen ön kapıdan yolcuları akıyor... İnanılır gibi değil...
Yolcuların, öğrencilerin daha da vahimi hastaların zaman kaybı kimin umurunda!.
Trambüs koltuklarının oturak kısımları, hizmette geçirdiği dört yılın kirini taşıyor...Döşemeler siyaha çalan ağırlaşmış rengiyle parlıyor!...
Böylesine görkemli bir trambüsümüze Turgut Özal Tıp Merkezinden geçtiğimiz Cuma günü saat 15.00'de bindim. Her durakta izdiham vardı... Akpınar’a geldiğimizde saat 15.46 olmuştu ve üç adet trambüs art arda dizilmişti...
Toplu ulaşımda geldiğimiz nokta burası...
Hal bu vaziyetteyken. MOTAŞ Genel Müdürü Cemal Erkoç da diyor ki; "Yerinde saymayı geri kalmak olarak niteleyen bir anlayışla; devraldığımız hizmeti bulunduğu yerden bir adım ileri taşımanın azmi ve gayreti içerisindeyiz. Toplu taşım alanında dünyada ve Türkiye genelindeki gelişmeleri takip ederek, yapılan seminer ve çalıştaylara iştirak ederek gördüğümüz yenilikleri ilimizde uygulamaya gayret ediyoruz."
Sayın müdür Cemal Erkoç, sahi, bu söylediklerine kendin inanıyor musun?
Yoksa içinden gülüyor musun?
Örneğin ben, sizin bu görevinize geldiğinizden beri yenilik namına ve gelişmelere yönelik bir icraatta bulunduğunuza inanmıyorum...
Ayinesi iştir kişinin, ötesi lafügüzaf...
