Yıl 1997, Yeni Şafak'ta "Düşünce Günlüğü" editörüyüm.
Yazar Mehmet Şeker, Kültür Sanat Yönetmeni Rahmetli Hamit Can'la aynı odayı paylaşıyoruz.
Asım Gültekin Kültür Sanat sayfasında haftalık yazılar yazıyor.
Oldu bitti muzip bir yapıya sahip Asım, bizim Hamit'e buz gibi bir şaka tezgahlıyor.
Asım o dönemde 22 yaşında. Asım'ın yaptığı şaka yenilir yutulur cinsten değil.
Asım'ın yazı günü, Hamit, Asım'dan yazı beklerken Asım'ın arkadaşlarından telefonla gelen ani ölüm haberi ile sarsılıyor.
Hamit çaresiz, büyük bir üzüntüyle sayfaya Asım'ın ölüm haberini giriyor.
Haberin çıktığı gün olayın düzmece bir tezgah olduğu ve Asım'dan kaynaklandığı anlaşılıyor.
Hamit bu olay üzerine Asım'a kırıldı ve yazılarını bir daha yayınlamadı.
Her iki arkadaşım da nihayet dar-ül beka'da yerlerini aldılar, mekanları Cennet olsun.
Rahmetli annem, rahmeti rahmana kavuşanlar için gıpta ile şöyle derdi:
"Onlar gitti hak dünyaya, biz kaldık nahak dünyada..."
Sevgili Kardeşim Asım, Rabbimin rahmeti merhameti üzerine olsun.
