Yol mu yorar yorum mu yorar?
Nesibe Aldemir
Hayat yolunda, yolumuz kimi zaman istenmedik yerlere çıkar. Önce durumdan şikâyet etmeye başlarız. Sonra varılan veya geçilen noktanın bize kattığı iyiliklere, güzelliklere şahit oluruz.
O yer her ne kadar çukur, çamur, dikenli ve sisli görünüyor olsa da bir yandan da insana daha güçlü olmayı öğretmiyor değil. Veya sahip olduğu gücü hatırlatıyor.
İnsanoğlu karanlıktan, zorluktan, hastalıktan, yokluktan, vefasızlıktan yakınır durur. Hayat yolu hep düzlüğe çıksın ister. Rahat ister, sıhhat ve afiyet ister. Küçük bir karanlıkta kaldığında dünyasının başına yıkıldığını hisseder. Oysa bilmez o karanlıktan sonra gelecek aydınlığı. Farkında olmaz zorluklarla gelen kolaylığın. Durmadan yakınır. Başına gelen olumsuzlukları olumsuzca yorumlamaya devam eder. Bu ise yolu zorlaştırmaktan öteye gitmez.
Hayat yolunda karşımıza çıkan her olay, her insan ayrı bir iz bırakır bizde. Bu iz her zaman beyaz güller misali huzur vermez yüreğimize. Bazen içimiz kor olur yanar da kömür karası izlerle kalırız başbaşa. Neden bunlar benim başıma geldi, bu anlayışsız insanlar beni mi buldu, ben bunları hakedecek ne yaptım diye serzenişler uzar gider. Karanlığı daha da zifiri bir hale getirir bu cümleler. Kalbin iman ile dolmadığı yerler bu karanlıklarla dolmaya mahkûmdur. Karanlıklardan kurtulmak veya onların hayatımıza etkisini en aza indirmek kalp olgunluğu ile mümkündür.
Kalbin olgunluğu hayatımızdaki olayları ve kişileri yorumlama şekliyle kendini gösterir. Bu ne yaşla ilgilidir ne de bilgiyle. İnsan-ı Kâmil olmak yolu daha yürünür kıldığı gibi yolun verdiği yorgunlukları da azaltır. Başımıza gelen olayları yorumlarken karakterimizi ortaya koyduğumuz gibi kalbimizin de ne kadar olgunlaştığını göstermiş olacağız.
Belki yolda karşımıza çıkan olumsuz durumlar ömür boyu bize eşlik edecek. Bunu değiştirmeye de gücümüz yetmeyecek. Fakat bu olaylara bakış açımızı ve yorumlama şeklimizi değiştirmek elimizde. Kim bilir bazen karanlıkta kalıyor olmamız içimizde büyüyen beyaz gülleri görmemiz gerektiğindendir. Veya bize zarar veren kişiliksiz bir insanla karşılaşmamız kendi kalitemizi farketmek için bir vesile olacaktır.
Yüce Kitabımız Kur-ân'ı Kerîm'de, "Şer gördükleriniz hakkınızda hayır olabilir"
buyrulur. (Bakara, 216) Öyle ki bazı vakitler zarar dediğimiz durumlar kâr getirir. Ama bunun farkına varmadan olumsuz yoruma kalkışırsak yol da çekilmez hayat da. Hatırlayalım ki Yusuf'u kuyudan saraya götüren umulmadık anda karşına çıkan zorluklar ve karanlıklar olmuştu.
Selâmetle...
