Necip Cengil

Bir ramazan ikliminde, af yolunu tutmak

Necip Cengil

Ramazan ikramiyesi bir yazı yazayım istedim.

Ramazan ikliminden beslenen ve inatları kıracak bir yazı.

“Ama o bana şunu yaptı, şunu söyledi, beni çok kırdı çook” diyen kırgın yüreklerin merhamet damarından beslenen bir yazı.

“Hadi filanı ziyarete gidelim” dendiğinde “zinhar olmaz, onunla mezarımın bile yan yana gelmesini istemem” diyecek kadar üzülmüş birinin, tüm üzüntülerini unutmasa da “affetmeyi” tercih etmesi gerektiğini dile getiren bir yazı.

Olabilir; karşıdaki kişi affedilmesi zor cahillikler yapmıştır. Büyüğünü büyük, küçüğünü küçük bilmemiştir. İyiliklere nankörlükle karşılık vermiştir. Birilerinin fitnesiyle hareket ederek sizi üzmüştür. Hakkınızı helal etmeyeceğiniz icraatlar ile sizi yaralamıştır.

“Sen affet, örfü yaşa, cahillerle bir olma, onların seviyesine düşme” diye yol gösterilmiş bize…

Can Yücel’in sözleriyle; “Bazen; hayat yorar insanı. Şarkılar yorar. Beklemek yorar. Özlemek yorar. Affetmek yorar. Hoş görmek yorar. Boş vermek bile yorar. Ve insan susar. Her şeye, herkese rağmen, elinden gelen tek şeyi yapar. Bağıra bağıra susar.”

Köşesine çekilir.

Herkes onun bağıra bağıra sustuğunu bilir.

Her şeye rağmen yürüyeceği en güzel yol af yoludur.

Bağıra bağıra suskunluğuyla affeder.

Bilir ki affetmek yapılanları unutmak, yapanı suçsuz bulmak değildir.

Bilir ki “ affetmek; kırgınlığın, küskünlüğün, nefretin hapishanesinden özgürlüğe kavuşmaktır” ve özgürleşir.

Oturur kendi şiirini yazar…

“Kırarsın/kırılırsın...
Üzerler/üzersin...
Güzel olan;
Affetmeyi bilirsin
Kimin cahilliği kusmuşsa bana
Affettim bilsin
Af umut yeşertir, bereket göğertir
Af cahili kimliğinden kurtarmaz belki
Bırak o düşünsün
Sen af yolunu tut denmişse bana
Ötesini arama
Affettim!
Allah şeddeli günahlara af kapısını kapatmıyorsa
Cahillik edenlere fazla takılma
Üzme, üzülme
Affettim şahsımı yaralayan tüm cahillikleri
Şer yakmasın güzellikleri!"

Affetmeyince kişi kendi enerjisini doğru kullanamaz. Hep kendisine yapılan yanlışın ateşiyle yanar. Oysa ateşi kendisinden uzaklaştırması güzel olandır. Affetmek büyüklüktür, erdemdir. Cahillik hep yerlerde sürünür, cahillerden ve cahilliklerden yüz çevirmek, onlarla aynı dünyada yaşamamak değil, o cahilliklerin enerjilerimizi boşa harcamasına müsaade etmemektir.

Bir ramazan ikliminde, af yolunu tutmak için Bismillah!

Yazarın Diğer Yazıları