Gazze'yi unutma

Ne kadar aklımızda tutmaya çalışsak da Gazze meselesi artık gündelik hayatlarımızın içerisindeki adiyattan mevzulardan birisi haline geldi. Evet mevsim değişiyor, evet hayat pahalılığı var, evet okullar açılacak, evet Gazze'de katliam devam ediyor. Bir kötülüğün meydana gelmesinden daha acı ne vardır diye sorarsanız, o kötülüğe artık alışılmış olmasıdır derim. Günlük hayatlarımızın içerisinde arada bir lafını ediyor, sosyal medyada bazen bir iki ufak paylaşım yapıyor sonra yeniden hayatlarımıza geri dönüyoruz. Böyle mi olmalıydı?

Doğu Türkistan'da organize bir şekilde sürdürülen vahşet çoktandır alışılmış bir hal aldı. Gazze'deki katliamın da farklı olması düşünülemezdi zaten. Nerede bir zalim hüküm sürüyor ve mazlumlara zulmediyorsa insanların ilk tepkisi görmezden gelmek oluyor. Bana dokunmayan yılan bin yaşasın, bana değmeyen Çinli, İsrailli en büyük dostum olsun. Yeter ki bana bulaşmasın. Bencilliğin organize olmuş halinden daha tiksindirici ne olabilir ki dünyada?

Ümmet-i Muhammed'i tanımla derseniz bölük pörçük olmuş, birbirinden bağımsız bir topluluğu tarif ederim size. Bremen Mızıkacıları gibi her biri ayrı telden çalıyor. Halbuki, Peygamber Efendimize sorma şansımız olsaydı ümmetinin adeta bir vücut gibi tek parça olmasını istediğini söylerdi. Ümmet yekvücut olsaydı eğer, bir uzuv kanadığı zaman diğer uzuvlar bu kadar tepkisiz kalmazdı. Tek vücut olmak bunu gerektirir. Tüm dünyevi menfaatlerin ya da fikir ayrılıklarının ötesinde bir birliğin olması gerekir. Aynı kitaba, aynı peygambere ve aynı Allah'a inanan insanlardan birisine yapılan bir saldırı tüm ümmete yapılan saldırı gibi olurdu. Dünya bunu çok iyi başaran toplulukların örnekleriyle dolu. Maalesef bizde yok böyle bir birliktelik. 

Bizlerin bireyler olarak kalbimizle buğz etmek dışında bir alternatifimiz yok. Kalben karşısında duralım zulmün. Basit sosyal medya paylaşımları yapanları kınadığım düşünülmesin, bilakis takdir ediyorum. Herkes elinden geleni yapıyor. Karıncanın ateşe su taşıması gibi. Kimimiz bir paylaşımıyla, kimimiz arkadaş ortamlarında gündeme getirmesiyle kimimizin de sadece bir lokma yemek yerken dünyanın başka bir köşesinde katliama uğrayan insanları düşünerek boğazını düğüm düğüm etmesiyle zulmün karşısında duruyor. Yeterli mi, değil ama mazlumlara faydası olmasa bile kendimiz için, kendi insanlığımızın gereğini yerine getirelim. 

Bugün Gazze'de katliam devam ediyor neredeyse yıl olacak. Bugün Doğu Türkistan'da katliam devam ediyor, kaç yıldır sürdüğünü bilen yok. Bugün Muhammed Ümmeti bölük pörçük olmuş bir şekilde sadece olan bitenleri izlemekle yetiniyor. Elimizden hiçbir şey gelmese de kalbimizin bir köşesinde zulme karşı duyduğumuz nefretimizi canlı tutalım. Bir gün kanın duracağı, zalimlerin kahrolup mazlumların güleceği ümidi için de dua etmekten vazgeçmeyelim.