Bir babanın çaresizliği!

Hasan Dönmez...
Eşi Doğa Dönmez...
İsimlerini hepiniz gibi ben de ilk kez duydum.
Ebubekir Kurtuluş kardeşimiz whatsap durumu yapmıştı.
Bir youtube kanalına röportaj vermişti Hasan Dönmez.
Merak ettim 'neyin nesi' diye.
Maalesef yine bir merak hüzün defterimize üzücü bir sayfa ekledi.
O konuştukça ben dinledim.
Dinledikçe hüzünlendim.
Sinir ve sitemle izledim konuşmasını...
Çok kötü ve kirli bir dünyadayız.
Bazen bazı olayları söve söve izliyor, bazı yazıları da aynı şekilde okuyoruz.
Bu da sitem ve sövgüyle izlediğim olaylardan biri oldu benim için!
Hasan Dönmez evli.
Yanlış hatırlamıyorsam 3 çocuğu var.
Hepsi de küçük yaşta.
En küçüğü 3 yaşında.
Eşi Doğa Dönmez Suriyeli.
Hasan Türkiye vatandaşı.
Evlenmişler.
Çocukları olmuş.
Mutlu mesut yaşıyorlar yıllardır.
Bir gün kadını hastahaneye götürüyor Hasan.
Kimlikle ilgili bir sorun var deyip evvela sosyal yardım kurumuna, oradan da göç idaresine yönlendiriyorlar.
Bunlar her şeyden habersiz göç idaresine gidiyorlar.
Polisler kadını alıkoyuyor.
Kendi ülkesine deport edileceği söyleniyor.
Hasan'ın başından aşağı kaynar sular dökülüyor.
Çaresiz, eli kolu bağlı...
Çocukların gözyaşları sel.
Yürekleri mahzun.
Annelerini istiyorlar.
Ama nafile...
Hasan deport edilmeden eşi ile çocuklarını görüştürmek istiyor.
Çocukları ile birlikte göç idaresine geldiğinde çoktan deport edildiği söyleniyor.
Ne bir telefon, ne bir numara, ne birazcık para.
Hiçbir şeye fırsat verilmiyor.
Terörist başına gösterilen müsamaha bu gariplere gösterilmiyor!
Üstelik kadın %51 engelli.
Hasan avukatı vesilesi ile göç idaresindeki yetkililere ulaşıyor.
Daha evvel de başına benzer bir olay gelmiş.
Ve mahkeme süreci Hasan ile eşinin lehine sonuçlanmış.
Aradan 2 sene geçmiş.
Tekrar aynı muhabbet.
Ortada ne suç var ne suçlu...
Şimdi soruyorum size...
Bu düzen, bu sistem, bu çark doğru mu arkadaşlar?
Afganın çar çakalı...
Suriyeli'nin soytarısı, eşgali...
Sokaklar bunlarla dolu.
"Bizimkiler çok mu iyi" dediğinizi duyar gibiyim...
E bunca kirin arasında, birileri onca zorluğa rağmen beyaz bir sayfa açmış hayatında.
Evlenmiş, yuva kurmuş...
Hayalleri olmuş.
Çocukları olmuş.
Şimdi ite, köpeğe tahammül var!
Mazlum ve masum bir anneye yok!
Milletin maaşı ile hazineden yardım alan Dem'e tahammül var.
Bu gariplere yok!
Allah sizi bildiği gibi yapsın!
Ne diyeyim...