Bismillahirrahmanirrahim
Şuara suresi 78﴿ O, beni yaratan ve bana doğru yolu gösterendir. ﴾79﴿ Beni yediren ve içirendir. ﴾80﴿ Hastalandığım zaman bana şifa verendir.
İnsanoğlu gerçekten bu çok büyük bir mücadelenin içerisinde. Bizler çeşitli zamanlarda gam denizine dalıyor; stres ve sıkıntılar ile kendimize zarar verebiliyoruz. Beynimiz bazen öyle duruma geliyor ki içinden çıkılmaz bir buhrana duçar olabiliyor. Burada yapmamız gereken sıkıntılardan, streslerden çıkabilme, bunlarla baş edebilme kuvveti kazanmaktır. Bugün bilim insanları bu noktalardan, bu kötü duygu ve düşüncelerden sıyrılıp beynimizi kontrol edecek güce gelmeyi olumlama dediğimiz yöntemlerle elde ediyorlar. Olumlama hayatın güzel ve iyi yanlarını düşünüp dile getirmekle beynimize pozitif bir ruh hali kazandırmaktır. Nimetleri düşünüp şükür ederek nimetin farkına varmak bunu sağlayabilir. Buna şükür olumlamaları diyebiliriz.
Sabahleyin kalktınız. Beyninizin bir tarafında o günü zehir edecek bir negatif düşünce var. O düşünceyi, O sıkıntı, O ruh halimizi, tedirgin eden gamı bir türlü aşamıyorsunuz. İşte burada olumlama devreye girmelidir. Allah Hz. İbrahim'in bu meali verdiğimiz ayetleri adeta bize olumlama yöntemini adeta hatırlatıyor. Ne yapacağız. Beynimizin rahat düşünebilmesi için ona bazı fikirler vererek beynimizin düşünmesin sağlayacağız. Bu yöntemle bilgileri aktardığımız düşünce ekranımızda ne kadar güzel bir durumda olduğumuzun farkına varacağız. Yalnız olmadığımızı yükün tümüyle bizde olmadığını bizi gören ve gözetleyip yardım eden bir Yaratıcımızın olduğunu idrak edeceğiz. Bunları gayet güzel bir şekilde şükrederek göreceğiz ki o aşamadığımız duygumuzdan kurtulmamız kolay olsun.
“ve her zaman Rabbinin nimetini dilinden düşürme!” (duha7) Bir şeyin dilde olması, hem onun gönülde ve zihinde olmasını gerektirir hem de olduğuna delâlet eder. Tahdîs-i nimet, nimeti yâd etmek, onu dile getirmektir. Nimeti hatırladıkça yalnız olmadığımızı bilir mutlu oluruz.
Okuduğumuz ayetlerde Rabbimiz İbrahim Aleyhisselam'ın yaptığı bu güzel düşünceleri bize anlatıyor. “Sen beni yaratan Rabbimsin.” Bana doğru yolu gösterecek olan da sensin... Bu şu anlama gelir. Nefsimize ne korkuyorsun. Korkma. Senin bir yaratıcı var. Senin tedirginliğinden haberdar. Olayı biliyor. Seni bu tedirgin eden olayı gören bilen Rabbim sana bir yol gösterecektir. Sen başıboş değilsin. Bu strese sıkıntıya girmen doğaldır. Bununla baş etme gücün var. O’na sığındığında sana doğru yolu gösterecektir. Ne diyorduk. Allah’ım bizi dosdoğru yola ilet. Yine ne diyorduk. “İşimi Allaha havale ettim.” O Allah ki benim yerime çözüm üretecek büyük lütuf sahibidir.
Peki devamında ne diyor: “bana yediren bana içiren odur.” Bakın bu çok basit iki olay. O kadar önemli ki “yediriyor ve içiyor.” Ama siz zannediyor musunuz bu basit bir olay. Bütün nimetlerini bize perverde eden o sultanımız bize o kadar muazzam bir sofra hazırlamış ki ve o sofradan akıllıca faydalanmak için gam denizine dalmadan ye iç ve ferah ile yaşa ki şükür etmiş olasın demiştir. Yoksa o güzelim nimetler zonklayan bir kafa ile yenirse şükür gerçekleşir mi?
Başıboş değiliz. “Hastalandığım zaman bana şifa veren odur.” Bu insanoğlunun başa çıkamadığı en önemli bir duygusu. Hastalık en çaresiz kaldığımız durumuzdur. Ben Hasta olduğumda bana şifa veren Allah'tır. Hastalık hali ile baş etmeyi becerebilen insan bütün bu sıkıntılarla baş edebilir. Bakın bu olumlama yöntemiyle beynimiz zaman içerisinde o günün bütün sıkıntılarını tefekkür ede ede kafasına koyar. Sonra sıkıntının içinden çıkar. Onun için olumlamaları bu ayet çerçevesinde şükür olumlamaları olarak yapmalıyız. Tezekkür ve tevekkül olumlamaları yapalım. Göreceğiz ki aşamayacağımız hiçbir sıkıntımız kalmayacaktır. Yeter ki beynimizin düşünme, tefekkür etme, şükretme durumunu harekete geçirelim.
Rabbim bütün sıkıntılarıyla en güzel şekilde baş edebilen bir kul olmayı ve en güzel şekilde ondan yardım dilemeyi, işini ona havale edebilmeyi nasip etsin.
