Bilgisizlik - İlgisizlik
Cafer Çelik
Hayırlıyı, şerliyi; faydalıyı, zararlıyı bilmek, hal ve hareketlerinde şerlilerden, zararlılardan korunmak, hayırlıyı, faydalıyı güç nispetinde artırarak yapmaya çalışmak gerekir, ömür kısa onu da zararlı, boş şeylerle israf etmemelidir. Yapmak istediklerimizin hayırlı-şerli olduğunu ayırt edemiyorsak, önce sorup, öğrendikten sonra karar vermelidir. Yanlış yapılanı düzeltmek zor olur. Yalnız yapacaklarımızı değil, yapılanları da değerlendirmek, hayırlıysa güç nispetinde destek, zararlıysa engellemeye çalışmak gerekir. Böyle hareketler insana has, üstün hasletlerdendir.
Köy ve mahallelerde yakın zamana kadar herkes birbirlerini gücüne göre bilgilendirmeye çalışır, yapılanlarla ilgilenirdi. Zamanımızda bilgilendirme, ilgilenme pek olmuyor. Dar çevrede kimsesizler zamanımızda olduğu gibi yalnız bırakılmaz, madden-manen yardım edilir, sıkıntıları azaltılırdı. Yetimler ana, baba noksanlığını yaşasalar da, onların yapacaklarının bir kısmı çevredekiler tarafından yapılırdı. Yetim ve öksüzlerde normal kimselerden farklı yetişme noksanlığı fazla olmazdı. Hatta onlarla daha çok kimseler ilgilenirdi. Onların başını okşamak, ihtiyaçlarını gidermek, sevindirmek çok kimselerin, fırsat buldukça, imkan nispetinde, zevkle yapmaya çalıştıkları hayırlı hallerdi. Çevrede kimsesizler, muhtaçlar, yetimler korunur, sevgi, ilgi görürdü. İnsana yakışır topluluk oluşur, herkes birbirine saygılı, sevgili davranır, imkanlar kısıtlı olsa da mutlu yaşanırdı.
Bu söylenenler daha da artırılması gerekirken, aynı ana ve babanın çocukları birbirine ilgisiz bir duruma geldi. Aynı binada senelerce oturanlar, tanışmaya, konuşmaya ihtiyaç duymuyorlar, sınırsız istek ve iştah peşinde koşuyorlar, imkansızlar, imkanlılarla yarışıyor, imkan olursa olması gerekli, pekte gerekli olmayan şeyler için borçlanılıyor, kredi çekiliyor, huzurlu olmaktan uzaklaştıkça, uzaklaşılıyor. İnsanımızın bu durumunu eliyle boğazını sıkan, nefes alamıyorum diye yakınan kimseye benzetiyorum.
Senelerce misafir uğramamış,misafir odaları,8-10 nüfusla yaşanılan evleri satıp,200 metre karelik (iki kişi kaldıkları halde) daireler,yeni eşyalar,borçlanmalar,ailede her ferde bir araba alma isteği,vb. şeyler maaşla olacak şeyler değil.Çoğu ömrünün son yıllarını yaşıyor,kocaman daire bir,iki kişi,huzur bulma değil,huzurdan olma çabaları……
Gücü aşan işleri yapmaya uğraşmak ilgiyi azaltır,yapabileceği çok hayırlı işleri yapamama durumuna düşülmesine sebep oluyor.İlgi gösterilmesi gereklilere ilgisizliğe,bilgilendirmemiz gerekli kimselere yeterli imkan ayırmamamıza sebep oluyor .Kısacası huzursuz olmaya çalışıyoruz.,yapmamız gereklileri yapmamız da mümkün olmuyor.
Bu gidiş, görünüş hoş değil. İnsanlarımızı kaynaştırma, kardeşleştirmek için yapılması gerekliler araştırılmalı, çözülüş durdurulmalıdır. Geçmişte yaşanmış yüksek hasletlerin oluşumunu sağlayan haller araştırılmalı, hallerin dönüşmesi, geliştirerek yaşanması sağlanmalıdır. Şeklin düzgünlüğü yeterli olmuyor, bedenin insani hasletlerle beslenmesi, insanımızın, insanlaşması için yapılması gerekliler yapılmalıdır.
