Gülümseyen bir aile fotoğrafı
Küçük çocuğa iyice bakınız…
Anne ve babasının boynuna sarılmış,
“Hayata mutlulukla bakıyor”
***
İkinci fotoğrafa da iyi bakın;
Şehit babasının tabutu başında…
Henüz 3 yaşında…
Adı Sedef…
“Tabuta başı dik bakıyor…”
***
Birinci fotoğrafta küçük Sedef’in sarıldığı “Baba boynu” artık yok…
Belki yaslandığı dağı yıkıldı, belki de gülümseyerek baktığı hayatı yıkıldı…
Ancak…
Büyüdüğünde şerefle, onurla anlatacağı bir KAHRAMAN BABASI var.
Şerefle kazanılmış bir hayatı olacak onun.
Babasının “kamu görevinde” NAMUSLUCA bıraktığı bir MİRASI var
Çünkü; O’nun babası “Kamu görevi” olarak üstlendiği görevinde VATAN İÇİN, gerektiğinde SEVE SEVE CANIN VERDİ.
Sedef 3 yaşında…
Dik durdu..
Anlı açık durdu…
Sedef başını öne eğmedi
Çünkü; babası namusluca, şerefiyle “Kamu görevini” yaparken vatanı ve milleti için kendisini feda etti.
***
Malatya’da adları “alavere-dalavere” ile anılanlar…
Malatya’da adlı “makamlarını ceplerini doldurmak” için kullanmakla anılanlar…
Malatya’da adları ”ihale usulsüzlüklerine” karışanlar…
Malatya’da milletten aldıkları siyasi güçlerini “Çocukları ve torunlarının” geleceği için kullananlar…
Malatya’da dostları için “İhale takipçiliği” yapanlar…
SİZİN ÇOCUĞUNUZ, YARIN TABUTUNUZUN BAŞINDA 3 YAŞINDAKİ SEDEF GİBİ DİK DURABİLİCEK Mİ?
Yarın uzak değil, ölüm uzak değil.
“Kamu görevinizi” yaparken Sedef’in babası gibi evladınıza şerefli ve namuslu bir geçmiş bırakacak mısınız?
Bütün mesele bu…
