Memleket dernekleri yada memleket dernekçikleri…
Seçim zamanları ortaya çıkarlar…
Tabelalarını yeniletir, bürolarını boyatır, masa sandalyelerini siler, “siyasetçi” beklerler…
Dernekçiler, siyasetçilere tabelalarında yazılı olan memleketin söz sahibiymiş gibi, “Zar atar gibi atıp-tutarlar”
Beklenen Pazar gelir, sandıklar kurulur, seçim biter…
Dernekçiler, sandıklar açılır açılmaz “Tasarı-tarağı toplar” bir sonraki seçime kadar kaybolurlar…
Bunların “memleket sevdası” da, bunların “Memleket hizmet aşkı da” Pazara kadardır…
Gerisi hikaye…
***
Birde “vakıf ağaları” var…
Seçim zamanları çok görünürler…
Siyasetçilerin vakıf ziyaretlerinde “Vakıf ağaları” baş köşeye oturur, memleketin söz de kanaat önderiymiş gibi, bunlarda “zar atar gibi atıp-tutarlar”
Karşılarındaki siyasetçiyi ahmak gördüklerinde “papatya falı” bile açarlar…
Seçim bitince, bunların ağalık süreci de biter.
Suç onların değil…
Suç bu “vakıf ağalarına” oturacakları binayı, masayı, hatta oturdukları koltuğu bile milletin sırtından ayarlatıp, gidip sonra el pençe duran sözde siyasetçilerindir.
Şimdi seçim yok, “vakıf ağaları da” ortada yok.
Seçim yok, vakıfların tabelaları da yenilenmiyor.
Azıcık seçim havası ufukta görünsün, “vakıf ağaları” tek tek meydana çıkarlar.
“Vakıf ağalarının” hayatlarındaki en istikrarlı yaptıkları iş ve görev inanın bu seçim dönemlerinde ortaya çıkışlarıdır… başka da istikrar bulamazsınız…
İnanmayan “Google” de arasın, baksın, seçim dönemleri dışında “vakıf hizmeti” var mı?
Şöyle “medeniyetimizin ve inancımızın kodlarını” taşıyan birkaç vakıf babayiğitler gibi ortaya çıksa da şu “çakma vakıflar” milletin sırtından inse iyi olmaz mı?
***
Şimdi seçim yok…
Ne “Memleket dernekleri” ortada var, nede “vakıf ağaları” ortada görünüyor…
İzleyin…
Not alın…
“Ufukta seçim görünsün” dernekler ve vakıflar “yan sanayi demokratları gibi” tek tek ortaya çıkarlar.
