Sığındık Allah'ım

Gazabından Rahmetine, azabından merhametine  sığındık Allah'ım..

Bir dakikasına dahi  garanti  edemediğimiz  dünya alemindeyiz..

Oysa ekip biçim gidecektik..

Ne kadarda kıymet verdik..

Kıymet verdiklerimizi bir anda unutuveririz bir deprem   anında..

Deprem anında yastık altındaki birikimlerine koşanı duydunuz mu? Veya kasada bulunan mücevherleri  aklına gelen var mı?

Bir sarsıntıda ilk akla gelen yanımızda bulunan sevdiklerimizdir..

Evladını kucaklayan anne, anne veya babasını kucaklayan evlat..

Ve sığınırız bizi yaratana.. Çünkü tek sığınacağımız  yerdir..

Sığınmayı akıllarına getirmeyenlerinde sığınağıdır.

Hiç aklımıza gelmediği bir anda yakalanırız, oysa  nede çok planlarımız vardı.

Planımızda olmayan aklımıza gelmeyen bir sarsıntıyla her şey alt üst olur..

Bir depremle değişir bütün planlarınız...

Ve bir bakarsınız her taraf karanlık, üzerinizde tonlarca yük..

Ölümle burun burunasınız..

Dua ve umuda sarılırsınız.. Bir film şeridi gibi gider gelir yaptıklarınız..

Bir dakika önce evinde otururken ve hiçbir şey yokken, şimdi ölümle yaşam arasında ince bir çizgide beklersiniz..

Ve böyle bir durumda diyeceğiniz ve yapacağınız  çok bir şey yoktur.. Dua ve sığınmaktan başka..

Dudaklarımızdan şu cümle dökülür..

Eğer buradan kurtulursam.. Keşke yapsaydım/yapmasaydım.

Meğer ne kadar yapacak çok şeyimiz varken ötelemişiz..

Hayatımızdaki olumsuzlukları aklımıza dahi getirmek istemeyişimiz..

Ama ölüm gerçeği ile ansızın karşılaşmamız..

Ve yaptığımız veya kurtulursak yapacağımız iyilikler listesi  hemen gelir aklımıza..

Kıymetini bilmediğimiz dostlar, kırdığımız insanlar.. Ve boşa geçen hayat..

Buradan kurtulursam eğer cümlesinin her harfi eminim iyilik ve mutluluk üzerinedir..

Habertürk yazarı Kemal Öztürk'ün şu tespitleri ne kadar manidar..

İzmir’de yıkılmış apartmanın altında kalan Buse kurtarılmayı beklediği 9.5 saat boyunca bu cümleleri kurdu eminim.

Ama oradan, bu cümleleri kurmuş olsa bile sağ çıkamayan 39 kişi oldu.

Şimdi kendinizi orada sıkışmış bir halde, kapkaranlık bir ortamda, kımıldayamaz halde düşünün…

Gözlerinizi kapatın…

"Buradan kurtulursam eğer" diye cümle kurmaya başlayın…

Şu an ne kadar şanslı olduğunuzu anladınız değil mi?

Depremde enkaz altında kalmadığınız için nasıl içiniz ferahladı değil mi?

Ne kadar vaktinizin daha olduğunu düşünüyorsunuz? Depremin her an olabileceğini ve bir anda hayatınızın değişebileceğini biliyorsunuz değil mi?

Peki, “Allah’ım buradan kurtulursam eğer” diye kurduğunuz cümleleri yarından itibaren gerçekleştirme şansınızı neden kullanmıyorsunuz?