Kış çetin geçiyor…
Unutulmuş o söz tekrar hatırlandı; “kara kış”
“Kara kış” karlar eriyince geçecek…
Bahar gelecek, çiçekler açacak…
İnsanlarda şöyle bir ferahlık oluşacak…
Ayazın yerini güneş alacak…
Zemheri günler unutulacak...
***
Asıl kış fikir dünyasında yaşanıyor…
“Yanlışa yanlış diyemeyen” bir kış…
“Namussuza namussuz diyemeyen” bir kara kış….
“Hırsıza hırsız diyemeyen” bir kış mevsimi…
"Doğruyu söylemekten çekinen" bir zemheri günler...
Peki fikir dünyasının kışı ne olacak?
İnsanoğlu düşünce ve fikir dünyasındaki kış mevsiminden kurtulabilecek mi?
Her anı tipi…
Her anı karla karışık yağmur…
Üste sert rüzgar, altta buzlu zemin, ne olacak bu fikir dünyasının kara kışı?
***
Son yılların en büyük kar yağışına tanık oluyoruz.
Olabilir…
Bu doğa olayı?
Lakin son dönemin muhafazakar ve milliyetçi kimlikli fikir dünyasında da bir kış mevsimi yaşanıyor?
Tek mevsimli bir takvim, önünde ne sonbahar var, nede ilkbahar…
“Kardan adamlar” kitleleri yönlendiriyor…
“Kar topları” kitleleri ürkütüyor…
“Kardan kaleler” insanları hapsetmiş…
Oysa…tek korku Allah’a değilmiydi?
Öyle bir dünyaya dalındıki, güneşin doğması ile kardan kalelerin yıkılacağı, kardan adamların eriyip yok olacağı hiç düşünülmüyor.
