Malatya'nın vazgeçilmezi
Malatya'nın yöresel tatlarından yassı kadayıf, bu yıl da Ramazan'ın en çok tercih edilen tatlısı oldu.
Bohça şeklindeki yapısı ve isteğe göre cevizli ya da kaymaklı içeriğiyle yiyenin ağzında eşsiz bir tat bırakan yassı kadayıf, Malatya'da Ramazan'ın en çok tercih edilen tatlı çeşitlerinden biri. Malatya'nın en merkezi yeri olan Akpınar'da çeyrek asırdan fazladır tatlıcılık yapan Boğa ailesi, bu yöresel tatlıyı herkese tattırmakta kararlı. İftar öncesi vatandaşların genelde yassı kadayıf aldığını belirten tatlı ustası Osman Boğa, ilgiden memnun olduklarını söyledi. Yassı kadayıfın emek isteyen bir tatlı çeşidi olduğunu ifade eden Boğa, “Yassı kadayıf Malatya'ya has bir tatlı. Biz burada cevizli ve kaymaklısını yapıyoruz. Malatyalılar bu tatlıya büyük ilgi gösteriyor. Tabi yassı kadayıf özellikle ramazan aylarının vazgeçilmez tatlısıdır” dedi.
Bu meslek hem ana hem baba mesleğimiz
Boğa, tatlıcılık mesleğinin birkaç yıl önce vefat eden babalarından kendilerine miras kaldığını belirterek, şunları söyledi: “Babam Malatya'nın tanınan tatlıcılardan birisi meşhur Celal Boğa idi. Kendisini birkaç yıl önce kaybettik. Babam tatlıcılığı 45 yıl boyunca seyyar arabasıyla yaptı. Bu meslek hem ana mesleğimiz, hem baba mesleğimiz. Zamanında bu tatlıları annem evde hazırlayıp, babam da arabasıyla satıyormuş. Bizim lezzetimizin sırrı Celal Ustanın mesleğinde gizli. Bize bıraktığı özel bir meslek bu”
Biz pancar şekeri kullanıyoruz
Yassı kadayıfın yapılışını da anlatan Boğa, “Önce hamurunu hazırlıyoruz. Tabi hamuru özel bir hamurdur. Daha sonra da cevizden ya da kaymaktan yapılan iç malzemesini hazır duruma getiriyoruz. En son da bohça şeklinde malzemesi doldurularak kapatılıyor. Biz burada yüzde yüz pancar şekeri kullanıyoruz. Bazıları şurup kullanıyor. Şurup kimyasaldır ve maliyeti daha düşüktür. O yüzden ucuza mal etmek için şurup kullananlar oluyor” ifadelerini kullandı. Yassı kadayıf daha önceleri taşın üstüne dökülerek yapılırken, şimdi ise özel tezgahta hazırlanıyor. Bu eşsiz lezzet eskiden sadece Ramazan'da tüketilirken, günümüzde ise yılın her döneminde tüketiliyor.